“Ang home or ang family ay isang lugar na mafefeel mo na safe ka, na ikaw ay loved. Kasi kami rin eh, hindi naman namin sila kadugo, hindi naman namin sila kaano-ano pero ngayon andito na sila, safe na sila.”
This was the statement of a Gen Z stay-in caregiver from House of Hope, an orphanage in Antipolo, Rizal when asked about the meaning of “home and family.”
Mheya Espiritu, 28, has been working at the orphanage for three years now. She graduated with a degree in journalism from the University of Rizal System Angono. Right after college, she started working as an office assistant and feature writer in a community-based newspaper.
Afterwards, she tried working as a pre-school assistant teacher where she found her true “calling.”
“Doon ako nainlove sa work na pinalilibutan ng bata. Nagkaroon ako ng realization na ito ‘yung field na gusto kong panindigan, na very ano ako, joyful. Wala akong absent! Talagang pasok ako nang pasok. Talang in love na in love ako doon sa work na ‘yun,” she told The Philippine STAR.
But due to the pandemic, she lost her job.
“Nabalisa, biglang natahimik ‘yung mundo ko, hinahanap ko ‘yung ingay ng mga bata,” she said.
While staying at home, a neighbor mentioned a job opening at the orphanage.
“Nag-try po ako na pumasok tapos ayun po ni-hire naman po nila ako. Wala akong expectations, ang habol ko lang din talaga ay talagang makakita ulit ng mga bata. Ayun lang ‘yung iniisip ko, parang feeling ko kapag nasa work na ako na napapalibutan ng bata, okay lang. Noong napunta ako rito, blessing siya lalo na nung narealize ko na ‘Ay, doon sa bahay-ampunan, may mga bata’ so parang ang cringy pero ‘yung nalulumbay kong puso sila ang nag-comfort,” Ate Mheya shared.
She started working at the House of Hope in 2020. Ate Mheya said that she felt genuine happiness as a caregiver of the kids.
Noting, “Nung una kasi, kapag kaharap mo ‘yung mga bata, laging gusto mong maging best version ng sarili mo para ka maging good example tsaka para kung ano ‘yung tinuturo mo sa kanila, makita din nila sa’yo, para hindi ka maging sinungaling. Dahil araw-araw mo siyang ginagawa, naging isa siya sa personality mo. Ine-aim ko na maging best version ng sarili ko para sa kanila.”
Every day, six times a week, Ate Mheya wakes up at 6AM.
“Ang gagawin ko po, magku-quiet time po ako. Ina-isolate ko po muna ‘yung sarili ko sa mga bata. Pine-prepare ko ‘yung sarili ko bago sila harapin. Feeling ko talaga this kind of work, it requires na maging kang mentally and physically handa. Favorite part ko kapag kumakain kami sa mahabang table, kasama ko sila. Parang family talaga,” she described her day.
Ate Mheya said that her family played a vital role as she stands the responsibility as the “mother” of the orphans.
“Tatlo po kaming magkakapatid. Ako po ay middle child. So ‘yung pagiging middle child ko rin, naapply ko dito. Kailangan walang favoritism, ganun. ‘Yung nanay at tatay ko po, gentle parents po sila. Hindi po sila nagtsitsinelas. Kaya totoo po na kung ano po ako ngayon sa mga bata, inaapply ko din po sa kanila,” said Ate Mheya.
Adding, ”At the age of 8, nagaalaga na ako ng mga pamangkin ko. Ang nangyari parang ganun na rin ang mga turing ko sa mga bata, parang mga pamangkin, parang mga younger brothers and sisters. So hindi mahirap mag-build ng relasyon sa kanila.”
After her experience as a caregiver, she appreciates more the job of mothers in every household.
“Minsan kasi nare-realize ko, oo nga, ‘yung mama ko parang sirang plaka, paulit-ulit sa mga sinasabi niya tapos ngayon ganun na din pala ‘yung ginagawa ko. Kahit na paulit-ulit, may iba-iba kasing pace ‘yung bata eh. They will grow in their own pace. Hintayin lang natin, huwag tayong magsawa na pangaralan sila,” she noted.
Ate Mheya also aims to remove the “stigma” on orphanage and orphans.
“Kasi lagi ang naiisip nila kawawa. Most po ng mga bata sa bahay ampunan, sila po ay na-rescue. Mas kawawa po ang mga bata kung ‘yung sasapitin nila eh puro pang-aabuso sa kanilang sariling mga magulang. Sa mga hindi alam ang gagawin kasi nagkaroon sila ng anak, never pong maging last option n’yo ang itapon ‘yung bata or kitilin ‘yung buhay ng bata. Humingi po kayo ng tulong,” she stressed.
To those who want to help House of Hope- Vision Help International Care Foundation, you can it send to:
Bank name: BDO Unibank
Branch: Rizal-Cainta Primark
Account name: Vision Help International Care Foundation, Inc.
Account number: 005080246201
Swiftcode: BNORPHMM
Routing number: 021000018
